Recensies
Pijnlijke Verrijking
Het Parool
september 2012
Jacobs gaat bij zijn therapie uit van drie belevingstoestanden, die hij innerlijke décors noemt:
het ‘daar en toen, het ‘hier en nu’ en het ‘daar en nu’. De eerste generatie blijft emotioneel in het daar en toen zitten, de plek en de periode van het geweld.
“De naoorlogse generatie en partners laten zich vaak naar dat decor zuigen. In plaats van de getroffen naaste uit te nodigen vanuit het hier en nu over de ervaringen te praten…Als het door psychotrauma nooit
anders zal gaan tussen overlevenden en hun intieme naasten, heeft de gewelddadige onderdrukker pas echt gewonnen.”
Reformatorisch Dagblad
februari 2013
Zijn boek ”Pijnlijke verrijking. Rouw en herboren relaties in de slagschaduw van
oorlogsgeweld” is een waardevol werk dat laat zien dat leed soms –niet altijd– kan worden verwerkt en ten goede gewend. De verhalen geven inzicht in de geweldige vragen die oorlogstrauma’s meebrengen voor mensen en hun omgeving.
Aanspraak (periodiek van de Sociale Verzekeringsbank)
maart 2013
In de slagschaduw en de verwarring van geweld dat mensen elkaar aandoen kunnen wederzijdse relaties scheef groeien. Als het moeilijk wordt, neigen we er toe pijnpunten te vermijden. Toch is het goed om de confrontatie aan te gaan, al vraagt dat veel moed.
Recensies
Van daar naar nu
Checkpoint (kwartaalblad Nederlands Veteranen Instituut)
augustus 2018
Het boek van psychiater Fedia Jacobs biedt een kijkje in de belevingswereld van slachtoffers van geweld én van hun naasten. Ook maakt hij gebruik van kleine Duplo-figuurtjes die de interacties tussen het trauma en het heden weergeven. Dat zorgt uiteindelijk voor begrip en inlevingsvermogen.
Nieuwsbrief Cliëntenraad GGZ Rivierduinen
september-oktober 2018
In het boek legt Jacobs uit hoe met Playmobil-achtige poppetjes de situatie waarin de slachtoffers verkeren aanschouwelijk kan worden gemaakt. Door de poppetjes te laten zitten of liggen, hoofdje weg te draaien of arm omhoog te doen etc. en ze op verschillende manieren te groeperen kan een verrassende veelheid aan emoties, relaties en situaties worden verbeeld.
Huisarts & Wetenschap
oktober 2018
Van Daar naar Nu is een zeer verhelderend boek over de wijze waarop geweld diepe sporen nalaat in de belevingstoestand van het slachtoffer en de manier waarop dit de relaties met
anderen kan beïnvloeden. Emoties en gedragingen die functioneel waren ten tijde van het geweld kunnen nog lang na het doorgemaakte trauma aanwezig blijven en zodoende relaties met anderen, zoals partners of kinderen, beïnvloeden en een goed contact met deze naasten in de weg staan.
Systeemtherapie (Nederlandse Vereniging Relatie- en Gezinstherapie)
maart 2019
De veelvuldige korte praktijkverhalen dwingen je getuige te worden van complexe overlevingsstrategieën van mensen tijdens en na marteling, mishandeling, verkrachting, gijzeling, incest of wanneer mensen gedwongen werden getuige te zijn van grof intermenselijk geweld. Leeft het slachtoffer met de daders van toen of met de naasten van nu?
De centrale traumahypothese luidt immers dat juist het niet uit elkaar kunnen houden van tijd en plaats, de ernstige traumaklachten gaande houdt. Het boek komt op een terrein dat boeiend is voor gezins-, relatie- en systeemtherapeuten: trauma zet grote druk op relaties. De cliënt moet beslissen iets te doen met de trauma gerelateerde klachten, in traumabehandeling gaan en met behulp van gesprekken met de therapeut en zijn naasten de verwarring in tijd en plaats opheffen.
De omgeving (Nieuwsbrief Naastbetrokkenenraad Arkin)
mei 2019
Hij hoort van naasten vaak terug dat ze na de behandeling beter kunnen inzien wat er aan de hand is, wat voor een impact het trauma van hun partner, kind of familielid heeft op hun relatie. Dat er ruimte ontstaat om met elkaar meer in het hier en nu te leven samen met iemand die getraumatiseerd is door heel ingrijpende gebeurtenissen. Naasten krijgen te maken met thema’s als ‘hoe stel ik grenzen’, ‘hoe zorg ik goed voor mezelf’ en met zingevingsvragen. Fedia vindt het belangrijk dat naasten zich bewust zijn van deze thema’s en keuzes maken in de manier waarop zij hun rollen vervullen.
